En nu, indien Christus niet vrijgesteld was van lijden, waarom zouden de Christenen dat verwachten? Indien Hij leed om de zonden weg te nemen, waarom zouden wij dan niet tevreden zijn onder ons lijden, dat alleen dient tot onze verbetering en beproeving, en niet als straf? Indien Hij, de volmaakt rechtvaardige, leed, waarom zullen wij, onrechtvaardigen, dan niet lijden? Indien Hij eenmaal leed en daarna in zijn heerlijkheid inging, zullen wij dan niet geduldig zijn onder het lijden, dat slechts voor een korte tijd is en waarna wij Hem volgen in de heerlijkheid? Indien Hij leed om ons tot God te brengen, zullen wij dan niet ons onderwerpen aan moeilijkheden, die dienen moeten om ons op te wekken in ons terugkeren tot God en in onze vervulling van onze plichten jegens Hem?