Nu beramen mannen van de politiek een weg in dit groot gevaar. Zij werpen ze hun verstand in een weegschaal om te zien hoe de zaak te veranderen. Hadden ze in Daniel’s plaats gestaan, dan hadden ze een weg bedacht waarin ze hun plaats aan het hof toch zouden kunnen behouden. Ze zouden hebben gezegd, “Kan u niet wat zachter praten, en wat minder geluid maken met uw gebeden? Om uzelf te redden uit de leeuwenkuil! Kunt u niet uw deuren en ramen gesloten houden? Waarom moet u als een dwaas hele velden vullen met het geluid van uw gebeden?” Maar als hij dat had gedaan, had hij Christus ontkent en Hem de vele koninklijke hoeden op Zijn hoofd ontnomen. En zou de politiek niet hebben gezegd tegen de drie jongelingen bij het grote beeld: “Buig, buig uw knie voor het gouden beeld, en denk dan als u buigt gewoon aan de God van Abraham, Izak, en Jakob; zodat u zich zou redden van de schade van de vurige oven!” Nee! Zulke raad als deze zou uit de hel zijn gekomen. We zijn het zekerst wanneer we aan Christus zijde blijven, en we zijn het sterkst wanneer we bij Hem staan.